Bijna iedereen kent het: zo’n paar keer in je leven neem je een ferm besluit en sla je een totaal nieuwe richting in. Een sprong in het diepe. Verhuizen naar Frankrijk bijvoorbeeld. “En? Bevalt het jullie een beetje daar?”, vragen onze vrienden en familie.

Ruim een jaar wonen we op Le Castérou. Hoog tijd voor een uitgebreid antwoord! Om maar meteen met het eindoordeel te komen: wat was het een geweldig goede beslissing om hierheen te verhuizen.

Ik vertrek!

Natuurlijk hebben we hier onze ‘Ik Vertrek’-momentjes gehad. Het dak lekte bij de schoorsteen, de combiketel is een keer overstroomd en we hebben weken moeten wachten op de monteur die een nieuwe pomp in de cv zou komen plaatsen. (Denk: aanzwellende muziek, voice-over: ‘En toen sloeg het noodlot toe…’). Klein leed, en allemaal verholpen. Zelfs het trage internet van Orange is verleden tijd. We gaan nu als een speer dankzij een nieuwe satellietverbinding!

We hebben uiteraard ook kennis gemaakt met de beruchte Franse Bureaucratie, maar ook dat is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Het kenteken is overgezet, de Carte Vitale van de ziektekostenverzekering is ten lange leste binnen. Sommige dingen blijven onbegrijpelijk, maar op dat gebied hebben we van de Fransen geleerd: schouders ophalen. Soit. Zo is het nu eenmaal.

Inburgeren

Ondertussen hebben we zo’n beetje het hele jaar familie en vrienden te gast gehad (blijf vooral komen, we vinden het hartstikke gezellig!), er zijn het hele jaar professionals over de vloer (en op het dak) geweest om fundamentele verbeteringen aan het huis uit te voeren en we hebben ons best gedaan om in te burgeren.

Dat laatste betekent bijvoorbeeld:

• Bijna elke week naar de markt in Mirande
• Lid worden van de badmintonclub (Gert)
• De altviool uit het stof halen en lid worden van een amateur-orkest (Maria)
• Praatjes maken met de buren (gaat steeds beter)
• Ritjes maken naar rommelmarkten en andere evenementen in de buurt
• Wandelen in de omgeving en in de Pyreneeën
• Stevige afstanden fietsen (Gert)
• In de winter elke week skiën
• Experimenteren met een moestuin (lukt best!)

Kruidenvrouwtje

Als je ons blog een beetje hebt gevolgd, zie je dat Gert goed bezig is met het grote buitenwerk: gras maaien, takken snoeien, vuurtjes stoken, hout hakken, zagen en kloven. Ik ontpop me tot brood bakkend kruiden- en jamvrouwtje, lekker ambachtelijk met spullen uit eigen tuin. Had niet gedacht dat ik het zo leuk zou vinden, maar ik ben echt trots op de sla, de doperwtjes en de prei. En de vogels, planten en wilde dieren in en om het huis… Geweldig gewoon.

Mis je niks?

“Mis je nou niks van Holland?” Ook al zo’n vraag. Nou, soms een beetje dat je even langs kan waaien bij vrienden of familie. Staat tegenover dat we de kleinkinderen meestal veel langer zien – een hele week achter elkaar soms! En nieuwe haring misschien, of alle exotische ingrediënten die zo makkelijk te krijgen zijn op de markt en in de supermarkt. Want vers citroengras of zes soorten Spaanse peper, daar moet je niet op rekenen bij de Intermarché, zelfs niet in de iets grotere stad. Maar ook daartegenover kan ik allerlei lokale Franse heerlijkheden bedenken.

De zomer is inmiddels al in volle gang. We verheugen ons op ons tweede jaarlijkse buurtfeest en op de komst van veel zomergasten. Kom maar op jongens, we zijn er klaar voor!