Dagelijks stokbrood

De Franse baguette is toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van Unesco. Dat vervult de Fransen met trots, en terecht!

Nieuwe paal

Ineens lag er een nieuwe elektriciteitspaal in onze tuin. Na bijna twee jaar is het kabelwerk nu bijna voltooid.

Armistice – honderd jaar

Je hebt er vast iets van meegekregen: vandaag honderd jaar geleden kwam er een einde aan de Eerste Wereldoorlog. La Grande Guerre, zeggen ze hier. Niet voor niets heet het de Grote Oorlog, want van de 10 miljoen slachtoffers wereldwijd waren er zo’n 1,4 miljoen Fransen. Dat hakt er letterlijk in. 11 november is nog…

De woordblinde reclameschilder

“Sukkel! Kijk nou wat je hebt gedaan! Dubonnet is met twéé N’en! Nou kunnen we helemaal opnieuw beginnen! Bedankt hoor!” Zo moet het ongeveer zijn gegaan, vele tientallen jaren geleden, toen een Franse reclameschilder bezig was met de muur van een boerderij langs de N21. Even lette zijn baas niet op en hij schilderde DUBONET…

Kabels trekken

Al heel in de verte kondigde de helse machine zich aan. Stil als het hier is, valt alle herrie extra op. We hadden ze al bezig gezien aan de ingang van het straatje bij de Route Nationale: mannen met graafmachientjes, rood-witte hekken, grote rollen kabel. Nu naderden ze ook ons huis via het onverharde weggetje uit…

Tranen om Johnny

“Ze kunnen net zo goed een periode van 15 dagen nationale rouw afkondigen”, hoofdschudde een van de vrouwen uit mijn yoga-klasje gisteren. “Je kunt de radio of de tv niet aanzetten of het gaat over Johnny!” Ze vond het maar overdreven, al die aandacht voor het grootste Franse idool aller tijden. Toch staat ze daar nogal alleen…

Leuker belasting betalen? Het kan wél!

Leuker kunnen we het niet maken, zegt de Nederlandse Belastingdienst. Nou, dan moet je bij de Franse collega’s zijn. Ik heb al wel eens geklaagd over de stroperige Franse bureaucratie, maar vandaag een bericht over de positieve keerzijde ervan. Het begon niet zo leuk: we ontvingen maandag een aanmaning voor de taxe foncière, de onroerendzaakbelasting. De laatste…

Roze frustratie

Ik heb al eens zijdelings iets geschreven over de Franse bureaucratie. De auto invoeren, een zorgpas krijgen: het duurde en het duurde. Ik wist het toen niet, maar die processen waren een toonbeeld van snelheid en souplesse in vergelijking met het dode paard waaraan wij trokken toen we een nieuw rijbewijs nodig hadden. En het begon zo…

Feest? Aan tafel dan!

Geen feest of evenement in Frankrijk zonder ‘repas’, een complete maaltijd met aperitief, entree, hoofdgerecht, kaas, een nagerecht en koffie. Vorige week zondag schoven we alweer voor de tweede keer aan bij de jaarlijkse lunch van ons buurtschap Goutz. Zo’n vijftig buurtgenoten deden mee. Stel je er niet te veel van voor – een grote tent, lange tafels, samen eten en…

Ruim een jaar alweer!

Bijna iedereen kent het: zo’n paar keer in je leven neem je een ferm besluit en sla je een totaal nieuwe richting in. Een sprong in het diepe. Verhuizen naar Frankrijk bijvoorbeeld. “En? Bevalt het jullie een beetje daar?”, vragen onze vrienden en familie. Ruim een jaar wonen we op Le Castérou. Hoog tijd voor een uitgebreid antwoord! Om…