Hoe maak je het de vakantievierende puber naar de zin? Met wifi natuurlijk. Hoe plattelanderig traag de verbinding hier ook is, als je het voor elkaar krijgt om het signaal tot in de tuin te krijgen, dan kan de dag van de jonge gast niet meer stuk. Vooral als het reikt tot in de hangmat. Zo’n tevreden jongere is na het chillen best bereid om een karweitje te doen.
Het karweitje: een rondje op de grasmaaier. Eén rondje? Ja, maar wel een van een uurtje of twee, drie. Er is namelijk erg veel gras hier.
Ook ruim voorhanden: rijp en bijna rijp fruit. De mirabellenboom bezwijkt bijkans onder de vruchten!
Daarom ging Ella de boom in om uiterst bevallig fruit te oogsten. De eerste jams zijn inmiddels gemaakt – er zullen nog vele potjes volgen.
Twee uur maaien:
5 km/h met een maai-breedte van 1m=
2 × 5000 × 1 = 10.000 m2
Twee voetbalvelden naast elkaar dus.
Je kunt je afvragen, heb je niets beters te doen Bert? Nee, zeg ik dan, m’n boek is uit (In het licht van wat wij weten, Zia Haider Rahman) en nu zit ik in ‘t “between books” vacuüm.
ps, ‘t is een ebook, en dat is per email te versturen, dus als jullie het ook willen? Als we weer wifi hebben kan ik het versturen.
Ik heb het boek al gelezen. Erg mooi! En wat betreft de oppervlakte: je zit er niet ver naast. De maaier hobbelt af en toe, rijdt rond bomen en andere obstakels, dus de gemiddelde snelheid is wat lager. Het terrein is ruim 8.000 m2, min bebouwing en beplanting schat ik toch zo’n 7.000 m2 gras. Ja, een flink veld!
We komen de jam graag proeven. Zeker als de vruchten bevallig geplukt zijn.